The Single Best Strategy To Use For orbitopatia tarczycowa
The Single Best Strategy To Use For orbitopatia tarczycowa
Blog Article
Choroba Gravesa i Basedowa (chGB) jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy, a orbitopatia tarczycowa (OT) stanowi najczęstszą pozatarczycową jej manifestację z częstością występowania 42,two/milion osób/rok. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Grupy Orbitopatii Gravesa (EUGOGO) w celu optymalizacji i poprawy skuteczności leczenia OT powinno stosować się określone standardy submitępowania, które przedstawiono w niniejszej publikacji. Wybór optymalnej dla chorego metody leczenia zarówno nadczynności tarczycy, jak i OT wymaga zespołu współpracujących specjalistów: endokrynologa, okulisty, radioterapeuty i chirurga, oraz uwzględnienia ryzyka nawrotu choroby i możliwych powikłań związanych z metodą leczenia. Aktywność zapalna i stopień ciężkości OT należy diagnozować na podstawie doświadczenia własnego badającego oraz według standardowych kryteriów diagnostycznych. Ocenę aktywności zapalnej OT można przeprowadzić wykorzystując skalę aktywności zapalnej (CAS) oraz z wykorzystaniem metod obrazowych — głównie obrazowania rezonansu metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Ocenę ciężkości OT przeprowadza się, korzystając z siedmiostopniowej klasyfikacji NOSPECS oraz trzystopniowej skali według EUGOGO. Jako leczenie pierwszego rzutu zalecanym standardem u większości pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej i aktywną OT jest łączne dożylne (i.
Jeśli doszło do powstania znacznego wytrzeszczu, wyraźnego zajęcia check here tkanek miękkich i mięśni ocznych, zajęcia rogówki lub upośledzenia widzenia, to istnieje duże ryzyko trwałego uszkodzenia narządu wzroku lub całkowitego zaniewidzenia.
Z czasem faza aktywna przechodzi w fazę włóknienia (nieaktywną), podczas której następuje pewna stabilizacja w postępie choroby, ale proces stłuszczenia i włóknienia nadal powoli zmniejsza pojemność oczodołu i ogranicza ruchomość mięśni zewnętrznych oka.
Zastosowania szumu plamkowego oraz rozpraszania wstecznego w pośrednim obrazowaniu mikrostruktur oka
Terapia jodem radioaktywnym – udowodniono, że choć terapia jodem radioaktywnym nie zwiększa ryzyka pojawienia się zmian ocznych, to może odpowiadać za pogłębienie orbitopatii już istniejącej.
the location is protected. The https:// ensures that you are connecting on the official Web-site Which any data you present is encrypted and transmitted securely.
W 10 sposób powstaje wytrzeszcz, nazywany osiowym. Przyczyny orbitopatii nie są do końca jasne i znane. Uważa się, że zaburzenie czynności tarczycy spowodowane jest przez zachwianie równowagi hormonalnej osi przysadka–tarczyca, co wyzwala niezidentyfikowane ostatecznie substancje powodujące przerost tkanek oczodołu. Jak często występuje?
Orbitopatia jest najczęstszą pozatarczycową manifestacją nadczynności tarczycy w przebiegu choroby Graves-Basedowa. Co ciekawe, pierwsze opisy łączące wytrzeszcz oczu z funkcją tarczycy można znaleźć w chińskich i greckich tekstach pochodzących ze starożytności.
Chociaż antygen odpowiedzialny za tę odpowiedź nie został jeszcze zidentyfikowany, to wcześniej cytowane źródło wskazuje, że jest to receptor TSH (hormonu tyreotropowego).
Z czasem odpowiedź zapalna wygasa, dochodzi do stłuszczenia i zwłóknienia nacieczonych tkanek. Powoduje to utrwalenie zmian i ucisku oraz trwale upośledza ruchomość gałki ocznej.
Jakie są przyczyny i objawy wystąpienia oftalmopatii tarczycowej? Jak przebiega leczenie tej orbitopatii? Czy oftalmopatia w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa zawsze prowadzi do uszkodzenia wzroku?
Jeśli badania potwierdzą, iż mamy do czynienia z wytrzeszczem gałek ocznych spowodowanym chorobą tarczycy, pacjent może zostać poddany dalszym badaniom, zwłaszcza w przypadku umiarkowanego i ciężkiego przebiegu.
Orbitopatia tarczycowa, nazywana także oftalmopatią, jest zespołem objawów ocznych występujących u pacjentów cierpiących na chorobę Gravesa-Basedowa.
Nadmiar hormonów tarczycy powoduje zahamowanie wydzielania TSH przez przysadkę, w związku z tym w badaniach laboratoryjnych obserwujemy wzrost wolnych hormonów tarczycy, przy spadku stężenia TSH w surowicy.
Report this page